|
|
|
Conference: Man uit Duitsland Mijn naam is Karl Hofmann. Ik ben afkomstig uit de DDR. Ik ben journalist en ik ben thans in Nederland, mijn geboorteland. Dat komt, mijn vader was damals NSBer. Hij is geïnterneerd geworden en na de oorlog zijn wij in Duitsland gaan wonen. Ik ben nu hier en ben zeer verrast. Men loopt in Nederland het eerste het beste cabaret binnen en hoort daar dan kritiek op het westers kapitalisme. Alleen wonderlijk dat men er zoveel en twintig gulden voor moet betalen om dat te mogen aanhoren. Dat is bij ons in de DDR anders geregeld. Daar betaalt men voor een voorstelling als deze één Mark. Opdat ieder daar gemakkelijjk naartoe kan. O, westerse mensen in Oost-Duitsland. Het eerste wat zij zeggen: "wat een saai land, er zijn niet einmal lichtreklames." Lichtreklames, het toppunt van uw kultuur. U hebt ze wel, maar eerdaags geen licht meer om ze te branden. Lichtreklames hebben wij niet want wij hebben uberhaupt geen reklames. Wij hebben nog veel meer niet. Wij hebben geen poederkoffie, geen gastarbeiders (onze vrouwen vegen de straat zelf) en geen werkeloosheid. Maar ook geen vrijheid zult u zeggen. Vertel mij wat. Ik ben maanden achtervolgd geworden door onze geheime staatspolizei. Dan heb ik besloten: terug naar het westen, naar Nederland, de vrijheid tegemoet. Ik ben hier drie maanden en ik wil u maal vragen: waar is doch uw vrijheid! Ik had een neef. Hij werkte bij Philips. Hij werd lid van de PSP. Hij is ontslagen. Ik had een tante bij het christelijk onderwijs. Zij las De Waarheid. Zij staat op straat. Ik schreef een artikel over Israel en de Palestijnen. Ik ontvang dreigbrieven tot op vandaag. Ik vertel wie mein vader destijds mishandeld is in de NSB-kamp. Daar wordt mijn telefoon afgeluisterd. Hab ik een vriend, homofiel, wil naar de Verenigde Staten, kreeg geen visum. Vorige week is mijn auto leeggeplunderd. Drie weken terug loop ik in de Kalverstraat met mijn Freundin, een bekende Tanzerin hier in Holland. Paar weken later staat er zonder onze toestemming een hele foto-reportage in uw boulevardpers. Dan schrijf ik ook nog een artikel over wat er goed is in de DDR en thans word ik geschaduwd door uw BVD. Also ik kom uit een onvrij land. Ik zal dat niet ontkennen. Maar ik wilde doch mal vragen: waar is doch uw vrijheid? |