Fons Jansen


Conference: Doodgraver

"Kijkglas moet vol zijn. Ik mag van de dokter iedere dag een borrel Dit is die van 16 maart 1974. Gezondheid. Nou, mijn eigen gezondheid is nog best. Als ik nou maar niks doe, dan kan ik nog alles.

Ik ben in dit vak begonnen als aanspreker. Maar daar ben ik gauw mee opgehouden. De mensen hadden altijd wat te mopperen.
Ze zeiden: Hij spreekt wel aan, maar het spreekt niet aan. Ik weet nog toen meneer Harteveld ter ziele was. Toen heb ik gewoon gezegd: Weer heeft het de hemel behaagd een oude Harteveld tot zich te nemen. Ik denk, als dat zo moet gaan, word ik nog liever gewoon doodgraver. Ja, als aanspreker ren je je gek van het ene huis naar het andere, en een doodgraver, och die werkt uiteraard op zijn dooie akkertje. Ik ben het nou veertig jaar geweest, maar ik zal je een ding zeggen: in al die veertig jaren van al die klanten nooit een klacht vernomen. En ik heb er wat zien gaan. Neem nou Gerritsen.
Gerritsen zei altijd: Ik wil sterven voor een grote zaak. En laat-ie nou niet goed worden op de stoep van de Hema! O, ik kende hem al als kind, dan deden we samen spelletjes, wie het langste zijn adem in kon houden... Nou heeft hij het gewonnen.

Ach, die jongen heeft geen best leven gehad. Want ik weet nog als ze hem vroegen: Is er een leven na de dood? Want dat heeft iedereen van tijd tot tijd, dat je bij je eigen denkt: als d'r niks is, hebben ze ons ook aardig bij de bok gehad. Maar als ze hem dat vroegen: Is er een leven na de dood, weet je wat-ie dan zei? Is er wel een leven voor de dood.
Nee, die heeft het niet best gehad, maar ja, het was een eigenwijs karakter.
Eigenwijs tot het laatste moment. Dat de dominee zegt: "Nou is-ie dood" en dan schudt-ie nog van nee. En in ene de pijp uit, een onschuldige verkoudheid en hup. Nou ja, gelukkig niks ernstigs.

Ze vragen mij wel eens: Ben je nou je hele leven doodgraver geweest.
Dan zeg ik: Nog niet meneer, nog niet. Maar eenmaal komt de dag dat wijzelf ook... als ik het nog mag meemaken. Dan komen ze bij je thuis en dan zeggen ze: Moeder, onze kraai is dood.
Maar reken erop dat wij hoog in de hemel komen. Wijzelf? Jazeker
Hofleveranciers.

En als wijzelf gaan: alles eerste klas. Het is kostbaar, maar als je boven bent, kun je het weer aftrekken, dat zijn de kosten van verwerving. En alle heren collega's in een kring om je graf met allemaal hun schijnheilige gezicht op en dan gaan ze ook nog een sarcastische redevoering afsteken en dan zeggen ze: Hein, jongen, wie een kuil graaft voor een ander... Toch, jij was altijd de juiste man op de juiste plaats. En dat ben je nog En dan zeggen ze namens de begrafenis-onderneming, de N.V. Rust In Vrede ondanks alle meningsverschillen, zand erover.

Bovenkant pagina
Fons Jansen startpagina